La Parola : pllôro
26749
definicion : 1 p.s. - endicatif present - vèrbo pllorar.
- Francês : pleure (1 p.s. ind.prés.)
- Italien : piango
- Gramatica : endicatif present 1.p.sing.
- Varianta : pllôro [VdA]
- Frâsa : - Màs! coment, biô garçon, màs coment m'èguèyir?
Je su lluen du Jorden! Je pllôro mon payis.
Dês grant-temps de mes uelys come cuvèrts de têles,
Je vèyo ni solely, ni lena, ni z-ètêles.
Pœr mè, o est tot tot-un, jorn, nuet, ombra, cllartât.
Que pariér du Bon Diœ seye la volontât.
- Atende, reprend l'Ange, atende avouéc pacience:
Lo Bon Diœ vint a nos plles tout qu'on sè lo pense.