Nôva rechèrche

Vêre tot

La Parola : emmècllar/emmèlar (s'-)
37329

definicion : Sè mècllar ou sè mèllar, betar son nâs, s'ocupar.

  • Francês : emmêler (s'-)
  • Gramatica : vèrbo 1 a [-ar : chantar]
  • Gramatica : vèrbo pronominâl
  • Varianta : enmècllàr (s'-) [VdA]
  • Varianta : enmècllàr-sè [Pie]
  • Varianta : enmèlàr-sè [Pie]
  • Frâsa : Volêr s'enmèllàr de tot.
  • Frâsa : Enmèlla-tè pas.
  • Frâsa : Vin pas t'emmèllàr, te nen comprends ren.
  • Frâsa : T'âs tant volu t'emmèlàr, ora arrenge-tè.
  • Frâsa : 'L at pas volu s'emmèlàr de ceta afére.
  • Frâsa : Mè je m'emmèlo pas.
  • Frâsa : 'L étie pas franc nèssua a la cura, màs, muerre, quârques-uns desiant que 'l aviêt fêt comptio de muerre lé. Lo mondo vôt pués franc s'emmèllàr de tot!
  • Frâsa : Encor lo diâbllo s'emmèle ora!
  • Frâsa : Emmècllàr-sè de les chouses de los/l'ôtros.
  • Frâsa : Emmèla-tè de tes bagues.
  • Frâsa : S'emmèlàr de tot. Mècllàr son bèc de pertot.
  • Sinonimo : mècllar/mèllar (sè -)